Genelde ciddiyeti sevmem. Yani tabii yerine göre.. Ama saçmalamayı çok seviyorum, bu kesin. Ama sanırım bazen biraz abartıyorum. İnsanın arkadaşları da mallık yapmaya meraklı olunca, ortaya böyle bir şey çıkıyor tabii ister istemez..
Face'e ekleyen bazı insanların, -özellikle de sınıftan, okuldan olanlar- beni ekleyip, bir süre sonra silmelerinden nasıl bir şey olduğunu anlayabilirsiniz sanırım. :D Ehehe biliyorum rezillik, birkaç kere böyle bir şey oldu. Ben de bazen diyorum ki, biraz ciddi mi takılsam.. Bazılarının bu halimden hoşlanmadığı, veya farklı, çocuksu vs. bulduğu kesin. İnsanlarda olduğumdan farklı bi' izlenim de yaratmak istemiyorum çünkü.
Ama bu çok saçma, ben böyle mutluysam ve böyleyken eğleniyorsam, tabii ki böyle kalırım. Kimseye kendimi beğendirmek zorunda olmadığıma göre ciddiyete de her zaman gerek yok. Böyle mal mal kendi kendime tartışıyorum işte..
Yani kendimiz olmak en kolayı zaten. Mutlaka bize benzeyen birini bulabiliyoruz, öyle ya da böyle.. Ay n'apıyorum lan ben hayat dersi verir gibi :D:ASD:AS
Mesela burada yazı yazarken de, daha ciddiyim çünkü burada her zaman olduğum gibi olmam pek normal olmaz, böyle iyi bence, idare edeceğiz..
Bu arada, artık bloga her gün birileri bakıyor sanırım.. Yani tesadüf eseri mi bakanlar oluyor yoksa açıp bakıyor musunuz bilmiyorum ama, cidden çok seviniyorum, bir yandan da yazı yazayım telaşında oluyorum. Bi' arkadaşım sevineyim diye sürekli girip bana piçlik yapıyor da olabilir ama neyse..
Görüşmek üzere, çok çok teşekkür ederim. ^_^
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder